The counterpart/ opposite of a tie rod is a compression bar.
Using button
- Select the bar(s) you want to define as a tie rod.
- Click on
. - Select
.
A tie rod defined with this button, is an element without bending stiffness. Only axial stiffness for tension. As a result, the self-weight of the tie rod is applied as two point loads at the ends of the tie rod. By consequence, the self-weight doesn’t cause bending stress in the tie rod, doesn’t cause deformation of the tie rod and won’t affect the results of the steel verification.
Using function
In some models, tie rods defined with the button can result in interation problems because the algoritm deciding which tie rod is working and which one is not, is too strict. The alternative is using a function in which you can define your own limit.
- Select the bar(s) you want to define as a tie rod.
- Click on.
- With My’ and Mz’ choose ‘Free’.
- With Nx’ choose ‘Function’ and click on
.
- Click on
and give the function a name. - Enter a small value with ‘<0’ and set ‘>0’ to ‘Fixed’.
The definition of ‘small’ depends on the model. For some models it will be 0,1 kN/m, for others it will be 1kN/m.
Choose a value and calculate the structure. If it calculates, divide the value for example by 2 and try again. If it doesn’t calculate, multiply the value by 2 and try again.
You’ll see that after a few attemps, the compressive force in the tie rods will be neglectable in comparison to the tensile force.
- Assign the function also to the end of the bar.
A tie rod defined with this method, is an element with bending and axial stiffness. As a result, the self-weight of the tie rod is applied along the axis of the tie rod. By consequence, the self-weight will cause bending stresses, deformations and it will affect the results in the steel verification.
De tegenhanger van een trekstaaf is een drukstaaf.
Via de knop
- Selecteer de staaf/staven die je als trekstaaf wil definiëren.
- Klik op.
- Selecteer .
Een trekstaaf die gedefinieerd werd met deze knop, is een element zonder buigstijfheid. Enkel axiale stijfheid voor trek. Het eigengewicht van de trekstaaf wordt toegepast als twee puntkrachten op de uiteinden van de staaf. Bijgevolg zal het eigengewicht geen buigspanningen of vervormingen veroorzaken. Het eigengewicht zal ook geen effect hebben op de resultaten van de staalcontrole.
Via een functie
In sommige modellen, kunnen trekstaven die gedefinieerd werden via de knop resulteren in iteratieproblemen. Dat komt omdat het algoritme dat bepaald welke trekstaaf belast wordt op trek dan wel druk, te strikt staat. De oplossing hiervoor is trekstaven definiëren via een functie waarin je zelf kan specifiëren hoeveel druk ze kunnen opvangen.
- Selecteer de staaf/staven die je als trekstaaf wil definiëren.
- Klik op.
- Zet My’ en Mz’ op ‘Vrij’. Zowel aan het begin als het einde van de staaf.
- Bij Nx’ kies voor ‘Functie’ en klik op .
- Klik op en geef de functie een naam (bijvoorbeeld ‘trekstaaf’).
- Vul een kleine waarde in bij ‘<0’ en zet ‘>0’ op ‘Vast’.
De definitie van ‘kleine waarde’ is afhankelijk van het model. Voor het ene model is 0,1 kN/m al voldoende om het model te laten rekenen zonder iteratieproblemen, voor een ander model kan 20kN/m nodig zijn.
Start met een willekeurig gekozen waarden (bijvoorbeeld 1kN/m) en berekenen de structuur (Tip voor een snelle berekening: verwijder de BGT-combinaties en als je veel UGT combinaties hebt, verwijder er daar ook een paar uit. Je kan ze later opnieuw toevoegen als je een goede waarde gevonden hebt.)
Als de structuur rekent, deel de waarde door 2 en probeer opnieuw. Als het model niet rekent, vermenigvuldig de waarde dan met 2 en reken opnieuw.
Je zal zijn dat na een paar pogingen, het model rekent zonder iteratieproblemen en dat de drukkrachten in de trekstaven verwaarloosbaar klein zijn in vergelijking tot de trekkrachten in die trekstaven. - Ken de functie ook doe aan het andere uiteinde van de staaf.
Een trekstaaf die gedefinieerd werd met deze methode, is een element met buig- en axiale stijfheid. Het eigengewicht van de trekstaaf wordt toegepast op de as van de staaf. Bijgevolg zal het eigengewicht buigspanningen en vervormingen veroorzaken. Het eigengewicht zal ook invloed hebben op de resultaten van de staalcontrole.
